Aktualności

19.07.1929 – 09.09.2016

Urodził się we Włocławku. Ram chodził do szkoły i tam wstąpił do harcerstwa, gdzie w 1938 r. został objęty szkoleniem wojennym w Harcerskim Pogotowiu Wojennym, a następnie odbył szkolenie z zakresu pierwszej pomocy. W czasie działań wojennych w 1939 r. pełnił obowiązki gońca i kuriera przy zabezpieczaniu dokumentów i broni. Hufiec włocławski 11 listopada 1939r. oficjalnie przyjął nazwę Harcerskiego Pogotowia Wojennego im. Romualda Traugutta. Pogotowie zajmowało się patriotycznym wychowaniem młodzieży, poza tym szkolono skautów pod względem wojskowym i udzielania pierwszej pomocy. Harcerze zajmowali się: roznoszeniem ulotek konspiracyjnych, kolportażem tajnej prasy, podziemnym nauczaniem, akcjami sabotażowymi w zakładach przemysłowych, udzielali pomocy jeńcom brytyjskim, wydawali i rozprowadzaniami tajne czasopismo o nazwie „Ogniwo”, rozklejali plakaty, zniekształcali niemieckie napisy celem ośmieszenia okupanta. Poza tym harcerze ukryli 1500 książek z archiwów bibliotecznych, które miałby być zniszczone przez Niemców bądź wywiezione w głąb Rzeszy. W Szarych Szeregach od listopada 1939 r. do 20 stycznia 1945r. Pod dowództwem Lucjana Lewandowskiego „Orlika” był uczniem tajnego nauczania i szkolenia wojennego. Brał udział w kolportażu prasy podziemnej „Ogniwo” i „Piorun” wydawanej przez Szare Szeregi. Pełnił służbę kuriera w rejonie Gostynin i Gąbin, przekazywał materiały do Głównej Kwatery „Pasieki”. Od maja 1943 r. zgodnie z wytycznymi Głównej Kwatery rozpoczyna pracę w warsztatach samochodowych, co umożliwia Mu pracę kurierską w kierunku Lipno, na obszar Prus Wschodnich.

Po wyzwoleniu Włocławka wspólnie z harcerzami współorganizowali akcję uruchamiania szkół. W roku 1945 r. przez 2 tygodnie uczęszczał do Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej, a następnie podnosząc swoje kwalifikacje zaczął uczęszczać do III klasy Gimnazjum Ziemi Kujawskiej. Dzięki księdzu Piotrowskiemu uczył się łaciny, która wielokrotnie się Mu przydawała zarówno w życiu jak i w późniejszej działalności przewodnickiej. Nauki w gimnazjum nie ukończył i w 1947 r. wyjechał do Poznania na kurs przygotowawczy na studia.

Za działalność w Szarych Szeregach oraz swój niepokorny styl życia i za prace konspiracyjną był prześladowany, a w 1949 r. został aresztowany za nielegalne przekroczenie granicy i do 1951 r. przebywał w więzieniu w Poznaniu, a następnie w Zarębie. Po zakończeniu wyroku wrócił do Włocławka i zaczął pracę jako młodszy referent administracyjny. Następnie w latach 1952-1956 pracował w Spółdzielni Pracy „Żwiry” zajmując się wydobyciem piasku z Wisły.

Do Świeradowa Zdroju Edmund Rakowski przyjechał w czerwcu 1956 r., ale niestety to miasto nie przypadło Mu do gustu, więc wyjechał do Sosnówki, gdzie w pensjonacie „Śnieżka” był pracownikiem kulturalno-oświatowym do kwietnia 1957 r. Na prośbę Prezydenta Miasta wrócił do Włocławka, gdzie szkolił ratowników WOPR i prowadzi szkołę Ratowników Ligi Przyjaciół Żołnierza.

Powrócił w Sudety w roku 1958 i zamieszkał w Szklarskiej Poręby, potem przeniósł się do Czerniawy Zdroju. Wspólnie z Józefem Słowińskim, Henrykiem Czyż, Tadeuszem Blessem i Janem Kolanko założył 06.09.1959 r. Oddział PTTK „Ziemi Lwóweckiej” z siedzibą w Świeradowie Zdroju. Po dziesięcioletniej działalności w 1969 r. Oddział zmienił swoją siedzibę na Lwówek Śląski. Był członkiem PTTK w wielu oddziałach, a od kilku ostatnich w Oddziale PTTK „Sudety Zachodnie” Jelenia Góra.

Edmund Rakowski w roku 1959 wyjechał do Poznania, a już w 1960 r. wrócił do Czerniawy Zdroju, gdzie do 1980 r. w Uzdrowisku Świeradów-Czerniawa pracował jako pracownik kulturalno-oświatowy, z przerwą w latach 1966-1967, poświęconą na zdobycie w Połczynie Zdroju uprawnień przewodnika na obszar woj. koszalińskiego.

W latach 1963-1964 uczył się we Wrocławiu w Zakładzie Szkolenia Ekonomicznego na dwuletnim Zaocznym Studium Ekonomii i Organizacji Turystyki. Napisał pracę dyplomową „Uzdrowiska jako miejscowości turystyczne", którą obronił uzyskując ocenę dobrą, a w dniu 29.01.1965 r. otrzymał dyplom.

W 1968 r. wyjechał na wybrzeże, gdzie pracował jako instruktor do spraw turystyki w domu Wojska Polskiego. W 1970 wrócił do Świeradowa Zdroju, gdzie zamieszkał przy ul. Zdrojowej. W latach 1974-1985 był działaczem GOPR na terenie Świeradowa Zdroju. W dniu 25.05.2007 r. podczas uroczystości nadaniu Gimnazjum Nr 1 imienia „Ratowników Górskich w Świeradowie Zdroju” przekazał tablicę GOPR-owską, która wisiała na pierwszej siedzibie GOPR w Świeradowie Zdroju.

Czterokrotnie stawał na ślubnym kobiercu: w 1951 r. ożenił się z Zofia, a owocem tego związku jest syn Ryszard, w 1956 r. ożenił się z Barbarą, a w 1972 r. poślubił Halinę, z którą ma córkę Magdę. Po raz czwarty ożenił się z Ewą, a ich ślub odbył się 10 sierpnia podczas tradycyjnego Święta Przewodników w kaplicy św. Wawrzyńca.

Od 2009 r. jest prezesem Koła Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych w Mirsku, poświęcając członkom Związku i wdowom po żołnierzach wiele swojego czasu nie szczędząc swych własnych pieniędzy na prywatne zapomogi.

Przez lata na parterze swojego mieszkania prowadził prywatną pracownię krajoznawczą, udostępniając ją turystom i kuracjuszom. Zgromadził tam bogatą kolekcję kamieni, odznak, książek, map, plakatów i przeróżnych trofeów turystycznych.

Edmund Rakowski posiadał rozliczne uprawnienia harcerskie i PTTK-owskie. W 1961 posiadał już uprawnienia przewodnickie górskie II klasy. Posiadał uprawnienia Instruktora Przewodnictwa, Instruktora Krajoznawstwa Regionu, Przodownika Turystyki Pieszej i Górskiej, Przewodnika Nizinnego i wiele innych.

Był uczestnikiem niezliczonej ilości rajdów, zlotów, spływów, seminariów, narad, spotkań kadry PTTK – prezentując na nich część swojej bogatej kolekcji znaczków i odznak PTTK. Był osobą dobrze znaną w wielu środowiskach jako „Harcerz”. Zawsze w dobrym humorze, sypiący dowcipami i dykteryjkami ze swojego bujnego życia. Do ostatnich dni aktywny w pomocy członkom swojego Koła Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych w Mirsku. Ciągle planujący wojaże po Polsce z zamiarem uczestnictwa w przeróżnych imprezach PTTK-owskich czy odwiedzin bardzo licznych znajomych i przyjaciół rozesłanych po całym kraju. Zawsze zajęty pomocą dla innych, zapominając o swoim wieku i ograniczeniach własnego ciała. Ciągle mający coś do załatwienia, a to w ZG PTTK, a to w ministerstwie, a to tu, i jeszcze tam…..

Będzie go nam brakować.

Żegnaj Druhu!  

Zachowane medale, odznaczenia, dyplomy i podziękowania

1. Legitymacja Nr 87/66 Oddział PTTK Białogard poświadczająca, że Edmund Rakowski jest przewodnikiem nizinnym klasy trzeciej (Koszalin 30.06.1966 r.)
2. Legitymacja Żołnierza AK „Akcji Burza” Nr III/01/68 potwierdzająca przyznanie przez komitet Organizacyjny 50 – lecia Powstania warszawskiego i „Akcji Burza” odznaki pamiątkowej „Akcji Burza” (Warszawa,1968 r.)
3. Legitymacja Nr 4645 potwierdzająca otrzymanie Uchwałą Zarządu Głównego PTTK Srebrnej Odznaki PTTK (Warszawa, 01.06.1973 r.)
4. Legitymacja Nr B-305-46/80 potwierdzająca otrzymanie na mocy Uchwały Prezydium Zarządu Głównego Związku Ochotniczych straży Pożarnych Brązowego Medalu za Zasługi dla Pożarnictwa (10.01.1976 r.)
5. Legitymacja Nr 2/83/Wr potwierdzająca uzyskanie uprawnień Instruktora Krajoznawstwa Regionu (Wrocław, 18.02.1984 r.)
6. Legitymacja Nr 281/79/84M poświadczająca otrzymanie Uchwałą Rady Państwa Rzeczypospolitej Ludowej Medalu Zwycięstwa i Wolności 1945 r. (Warszawa, 11.12.1985 r.)
7. Legitymacja Nr 1169-85-25 poświadczająca otrzymanie Uchwałą Rady Państwa Rzeczypospolitej Ludowej Medalu 40 – lecia Polski Ludowej       (Warszawa, 22.07.1984 r.)
8. Legitymacja Nr 2299 potwierdzająca otrzymanie od Związku Harcerstwa Polskiego Rozety-Miecza do Krzyża za Zasługi dla ZHP (Warszawa, 28.08.1989 r.)
9. Legitymacja Nr 2299 potwierdzająca otrzymanie od Związku Harcerstwa Polskiego Krzyża za Zasługi dla ZHP (Warszawa, 28.08.1989 r.)
10. Legitymacja Nr 998-90-121 potwierdzająca otrzymanie od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Krzyża Partyzanckiego (Warszawa, 15.10.1990 r.)
11. Legitymacja Nr 6-94-680 potwierdzająca otrzymanie postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Krzyża Armii Krajowej (Warszawa, 16.03.1994 r.)
12. Legitymacja potwierdzająca nadanie przez Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Sekretarza Stanu Odznaki Weterana Walk o Niepodległość (Warszawa, 1995 r.)
13. Legitymacja Nr 12673 potwierdzająca otrzymanie Uchwałą Zarządu Głównego PTTK Złotej Honorowej Odznaki PTTK (Warszawa, 05.05.1994 r.)
14. Legitymacja Nr 956 Komisji Przewodników Turystycznych o nadaniu uprawnienia na Instruktora Przewodnictwa (Warszawa, 10.11.1998r.)
15. Legitymacja nr 1168 potwierdzająca otrzymanie z Zarządu Głównego PTTK wyróżnienia za wybitne zasługi dla PTTK Medalu 50 – lecia PTTK (Warszawa, 16.12.2000 r.)
16. Legitymacja nr 3/2004 potwierdzająca otrzymanie Uchwałą Zarządu Głównego PTTK odznaki „50 lat w PTTK” (Warszawa, 08.02.2004 r.)
17. Dyplom Honorowy w X rocznice zjednoczenia społecznego ruchu turystycznego i krajoznawczego powstania PTTK za ideową i bezinteresowną pracę dla upowszechniania turystyki i krajoznawstwa w Polsce Ludowej (Zarząd Główny PTTK Warszawa, grudzień 1960 r.)
18. Dyplom ukończenia Dwuletniego Zaocznego Studium Ekonomiki i Organizacji Turystyki wydany przez Polskie Towarzystwo Ekonomiczne Zakład Szkolenia Ekonomicznego Dyrekcja Wrocławska wydany 29.01.1965 r. (Temat pracy: „Uzdrowiska jako miejscowości turystyczne”)
19. Podziękowanie za ofiarną, aktywną i owocną działalność turystyczno-krajoznawczą wzbogacającą i popularyzującą dorobek 25 – lecia Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej (Bydgoszcz – grudzień 1969 r.)
20. Dyplom uznania jako najaktywniejszego uczestnika I Centralnego Zlotu Turystów Wojskowych w 25 – lecie Ludowej Marynarki Wojennej (Gdynia, 21.06.1970 r.)
21. Zaświadczenie Zarządu Koła Przewodników Oddziału PTTK „Ziemi Lwóweckiej” w Świeradowie-Zdroju, że Edmund Rakowski od 1961r. przeprowadził wymaganą ilość wycieczek oraz zgłosił się na kurs szkolenia na podwyższenie swojej klasy Przewodnika Sudeckiego, na klasę II. (03.03.1973 r.)
22. Zaświadczenie nr 3/75 o uzyskaniu uprawnień do prowadzenia środowiskowych wycieczek zagranicznych na terenie Niemieckiej Republiki Demokratyczne wydane na podstawie legitymacji Przewodnika Sudeckiego nr 65/Wr/N wydanej dnia 02.01.1071 r. (26.04.1973 r.)
23. Potwierdzenie otrzymania Zarządu Głównego PTTK Odznaki 100 – lecia Zorganizowanej Turystyki w Polsce (Warszawa, 19.05.1973r.)
24. Powołanie Edmunda Rakowskiego na Kierownika Sekcji Operacyjnej GOPR w Świeradowie-Zdroju przez grupę Sudecką stacja Centralna w Jeleniej Górze (Jelenia Góra, 07.06.1974 r.)
25. Medal Pamiątkowy XXX – lecia wyzwolenia Dolnego Śląska za wieloletnią, aktywną działalność w dziedzinie kultury fizycznej i turystyki na Dolnym Śląsku (Wrocław, 1975 r.)
26. Podkomisja Kolekcjonerstwa Krajoznawczego nadała Edmundowi Rakowskiemu Plakietkę Zborów Krajoznawczych Nr 175 za dowód uznania za zgromadzone zbiory i osiągnięcia w popularyzacji krajoznawstwa (Lublin, 16.04.1983 r.)
27. Podziękowanie za ideowy i bezinteresowny wkład pracy i osobiste zaangażowanie w przygotowanie oraz realizację II Ogólnopolskiego Rajdu i Zlotu Zwycięstwa nad Faszyzmem „Zgorzelec 84” (Jelenia Góra, maj 1984 r.)
28. Nadanie Medalu Pamiątkowego XXX – lecia Oddziału PTTK Warszawa Śródmieście przez PTTK Oddział Śródmieście im. Aleksandra Janowskiego (Warszawa, wrzesień 1984 r.)  
29. Nadanie Uchwałą Komisji Turystyki Górskiej Zarządu Głównego PTTK Honorowej Jubileuszowej GOT ustanowionej z okazji 50 – lecia GOT (Kraków, 17.10.1985 r.)
30. Zaświadczenie Zarządu Głównego PTTK Komisji Przewodnickiej o ukończeniu szkolenia kierowników kursów przewodnickich organizowanych w PTTK (Warszawa, 08.11.1998 r.)
31. Akt Nadania godności Członka Seniora Klubu Przewodników Turystycznych przez Walne Zebranie Klubu Przewodników Turystycznych O/PTTK Wrocław Fabryczny na mocy Uchwały z dnia 16.03.1999 r. (Wrocław, 16.03.1999 r.)
32. Patent Nr 69099 nadany przez Prezesa Rady Ministrów Rzeczpospolitej Polskiej potwierdzający, że Edmund Rakowski w latach walki zbrojnej z najeźdźcami z honorem pełnił żołnierską powinność i uzyskał prawo do zaszczytnego tytułu: Weteran Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny (Warszawa, 2001 r.)
33. Świadectwo uczestnictwa w Pierwszym Równoczesnym Przejściu Głównego Szlaku Górskiego pomiędzy Świeradowem-Zdrojem i Haliczem w dniu 22 maja 2002 r.
34. Podziękowanie od Rady Naczelnej Zarządu Głównego Stowarzyszenia Szarych szeregów za działalność kombatancką w Kręgu im. hm Stanisława Broniewskiego „Orszy” we Włocławku oraz realizację celów i zadań statutowych (Warszawa, 02.10.2004 r.)
35. Podziękowanie od Koła Przewodników PTTK przy Oddziale Ziemi wałbrzyskiej za pomoc w organizacji XXVI Ogólnopolskiego Rajdu Górskiego Przewodników PTTK Góry Wałbrzyskie i Góry Sowie 28-31.08.2008 r. (Szczawno-Zdrój, 31.08.2008 r.).

Oprac. Andrzej Mateusiak w oparciu o pracę konkursową „Z Włocławka do Świeradowa Zdroju - Edmund Rakowski człowiek mojej miejscowości zasłużony dla regionu i kraju” autorstwa uczennicy Kamili Fierkowicz ze Świeradowa Zdroju, napisanej na konkurs „Poznajemy Ojcowiznę 2013”.

Pogrzeb odbędzie się 15 września (w czwartek) o godz. 14.00 na nowym cmentarzu przy ul. Cichej.

Godzinę wcześniej - o 13.00 - msza święta w kościele św. Józefa nieopodal Domu Zdrojowego.